Αλμπινόνι, Τομάζο

(Tomaso Albinoni, Βενετία 1671 – 1750). Βιολιστής και συνθέτης. Η ενόργανη μουσική δωματίου που συνέθεσε –σονάτες και κονσέρτα για περισσότερα όργανα– προετοιμάζει το ύφος της σονάτας, που αργότερα υπήρξε χαρακτηριστικό του Βιβάλντι και αναδεικνύει τον Α. σε μια από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες του ιταλικού 17ου αι. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν τα έργα του 12 Σονάτες (1694), Συμφωνίες και κονσέρτα (1700) και 12 Κονσέρτα (1707). Επί μισό αιώνα συνέθεσε πολλά έργα για το θέατρο και όσο ζούσε ήταν γνωστός μόνο ως συνθέτης μελοδραμάτων. Το πρώτο του λυρικό έργο Ζηνοβία, η βασίλισσα της Παλμύρας, παίχτηκε στη Βενετία το 1694. Έγινε γνωστός στην Ευρώπη χάρη στις όπερές του, από τις οποίες όμως δεν διασώθηκαν παρά μόνο μερικές συλλογές από άριες. Μαθητής του Κορέλι, είχε υποστεί την επίδραση του Βιβάλντι. Ο Μπαχ θα πρέπει να τον εκτιμούσε πολύ, αφού έγραψε φούγκες πάνω σε πολλά μουσικά θέματά του. H κριτική του 19ου αι., συνδεδεμένη προπάντων με την όπερα, δεν πρόσεξε την τέχνη του Α. που μόνο κατά τις τελευταίες δεκαετίες άρχισε πάλι να εκτιμάται σε όλη την εκφραστικότητα και το νεωτεριστικό της χαρακτήρα.